تعریف ورزش

ورزش به چیزی اطلاق می شود که ایجاد خوشی و وقت گذرانی کند و نیز سبب مشغولیت شود مانند مسابقه ها، شکار، ماهیگیری و بالاخره کارهایی که باعث دلیری و قدرت بدن و مهارت فرد می گردد.

معانی دیگر ورزش

ورزش راه گریختن از ناتوانی و تنبلی است.

ورزش پیکار در زندگی است برای فراری دادن ناتوانی و تنبلی.

ورزش تربیت کردن بدن است برای بهتر زیستن و بهتر تحمل کردن.

ورزش نوعی دستور به بدن است که کارهای خود را بهتر انجام دهد.

ورزش هنر زیبا داشتن و ورزیده کردن بدن است.

ورزش علم نگهداری تعادل فیزیولوژیکی قسمت های ارادی بدن و تقویت قوای معنوی است.

ورزش مجموعه ای از حرکات و فعالیت های پرورش دهنده جسم و تقویت کننده ی جان است.

ورزش این است که آدمی در راه فائق آمدن بر کارهای در زنجیر بازو شده توانا باشد و بتواند با نیروی عقل بر مشکلات پیروز گردد.

ورزش به کار انداختن اعضاء به منظور ورزیده ساختن خود در برابر ناتوانی هاست.

ورزش تهیه نیروهایی است که برایند آنها نیروی خدمتگذاری باشد.

اصل ورزش را از یونان دانسته اند که به منظور چابکی بدن و ایجاد قوت انجام می یافت.

منظور از ورزش در ابتدا بیشتر برای آمادگی های جنگی و مبارزه بوده وکمتر به منظور تفریح انجام می شده است.

از کتاب ورزش و تغذیه در فرهنگ ایرانی، نوشته محمد دریایی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: